به هر کجا که رسیدم طلوع روی تو دیدم / ز شـــهرزاد خوش آوا، حکایت تو شنیدم
۱۳۹۱ آبان ۱۶, سه‌شنبه
و گناهی به جز از بندگی ات چیست مرا؟
تو خدایی آیا؟
همه تقصیر از توست
همه جا نابابی
همه جا صحبت هر رنگ ونژاد
...
تو خدایی آیا
که چنین رنگ به رنگ آوردی؟
همه تقصیر از توست
و گناهی به جز از بندگی ات چیست مرا؟
خدایا کفر نمی‌گویم، پریشانم، چه می‌خواهی تو از جانم؟! مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی. خداوندا! اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی لباس فقر پوشی غرورت را برای تکه نانی به زیر پای نامردان بیاندازی و شب آهسته و خسته تهی دست و زبان بسته به سوی خانه باز آیی زمین و آسمان را کفر می‌گویی نمی‌گویی؟! خداوندا! اگر در روز گرما خیز تابستان تنت بر سایه‌ی دیوار بگشایی لبت بر کاسه‌ی مسی قیر اندود بگذاری و قدری آن طرف‌تر عمارت‌های مرمرین بینی و اعصابت برای سکه‌ای این‌سو و آن‌سو در روان باشد زمین و آسمان را کفر می‌گویی نمی‌گویی؟! خداوندا! اگر روزی بشر گردی ز حال بندگانت با خبر گردی پشیمان می‌شوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت. خداوندا تو مسئولی. خداوندا تو می‌دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است، چه رنجی می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است
۲ نظر:
اری . چرا ما ادم ها بدهکار به دنیا می اییم ؟ بدهکار خداوند.
خدایا کفر نمی‌گویم،
پریشانم،
چه می‌خواهی تو از جانم؟!
مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی.
خداوندا!
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی
و شب آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه باز آیی
زمین و آسمان را کفر می‌گویی
نمی‌گویی؟!
خداوندا!
اگر در روز گرما خیز تابستان
تنت بر سایه‌ی دیوار بگشایی
لبت بر کاسه‌ی مسی قیر اندود بگذاری
و قدری آن طرف‌تر
عمارت‌های مرمرین بینی
و اعصابت برای سکه‌ای این‌سو و آن‌سو در روان باشد
زمین و آسمان را کفر می‌گویی
نمی‌گویی؟!
خداوندا!
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان می‌شوی از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.
خداوندا تو مسئولی.
خداوندا تو می‌دانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است
ارسال یک نظر